Terapia Czaszkowo – Krzyżowa(CranioSacralna) + SomatoEmotional Release(Uwolnienie SomatoEmocjonalne)

Terapia Czaszkowo – Krzyżowa to jedna z gałęzi klasycznej osteopatii. Głównym założeniem w tej metodzie jest delikatna praca poprzez dłonie, polepszająca funkcjonowanie organizmu jak i ogólnie rozumiane zdrowie. W tej terapii zasadne jest stwierdzenie, że im mniej nacisku używamy, tym lepiej dla pacjenta.

Układ CranioSacralny jest niedawno odkrytym systemem fizjologicznym. Klasyfikuje się on jako pół-zamknięty układ hydrauliczny zbudowany z mocnej, nieprzepuszczalnej membrany, opony twardej, która otacza mózg i rdzeń kręgowy. Jedną z podstawowych funkcji tego układu jest cyrkulacja, absorpcja i produkcja płynu mózgowo-rdzeniowego. Płyn ten utrzymuje fizjologiczne środowisko, w którym mózg oraz cały układ nerwowy się rozwija, żyje i funkcjonuje. W stanie równowagi płyn mózgowo-rdzeniowy w obrębie opony twardej powoduje stały wzrost i spadek ciśnienia w układzie. Rytmiczne wahania powodują stałe rozszerzanie i kurczenie półzamkniętego układu hydraulicznego.

Jeżeli z jakiegoś powodu ciało nie jest w stanie dostosować się do zmian ciśnienia, następujący wzrost ciśnienia może prowadzić do dysfunkcji i pogorszenia stanu zdrowia, szczególnie w centralnym układzie nerwowym. Badania w tej dziedzinie rozpoczął w latach 20-tych XX wieku William. G. Sutherland. Jego uwaga była kierowana szczególnie na kości czaszki i ruch w ich szwach. Miejsca nieprawidłowego ruchu między kośćmi czaszki były poddawane korekcie. Wkrótce doprowadziło to do opracowania technik terapeutycznych. W dalszym czasie podczas wielu sporów dotyczących tego, czy kości czaszki się ruszają, w przeprowadzonych badaniach, w których dowodził John Upledger, pomiędzy kośćmi w miejscach szwów znaleziono liczne włókna kolagenowe i elastynowe, włókna nerwowe i niewielkie ślady kostnienia.

To podkreślało ich przypuszczenia, co do ruchomości oraz to, że opona twarda odgrywa bardzo ważną rolę w ruchu kości czaszki pomiędzy sobą. Większość technik mających na celu uwolnienie membran międzyczaszkowych w większości opracował właśnie John Upledger. Rytm CranioSacralny można wyczuć niemal na całym ciele. Natomiast ma on różnorodny charakter w różnych miejscach.

Terapia czaszkowo-krzyżowa ma na celu:

• normalizację obiegu płynu mózgowo-rdzeniowego,
• ocenę, czy w szwach nie występują jakieś wady, oraz przywrócenie ruchomości kości czaszki,
• poprawę mobilności i kondycji ośrodkowego układu nerwowego (na układ nerwowy mocno wpływają napięcia struktur łącznotkankowych znajdujących się w głowie),
• rozluźnianie powięzi, które wraz z więzadłami tworzą łańcuch kinematyczny. Dotyczy to zarówno powięzi przebiegających podłużnie w ciele, jak i poprzecznych membran, znajdujących się w okolicach miednicy, przepony, górnego otworu klatki piersiowej oraz przejścia potyliczno-szyjnego.

Terapia czaszkowo-krzyżowa polecana jest przy:

• bólach głowy i nawracających migrenach,
• bólach kręgosłupa,
• bólach niewiadomego pochodzenia,
• zaburzeniach menstruacji,
• nadpobudliwości u dzieci,
• zaburzeniach koncentracji u dzieci i dorosłych,
• zaburzeniach snu,
• zaburzeniach takich jak: dysleksje, tiki, jąkanie się,
• wspomaganiu leczenia nerwicy,
• wspomaganiu leczenia depresji,
• po traumach związanych z trudnym porodem, wadach okołoporodowych i rozwojowych dzieci (wzmożone, obniżone napięcie mięśniowe, kręcz szyi, syndrom KISS),
• autyzmie,
• trudnościach dzieci w uczeniu się i z cechami upośledzenia umysłowego,
• po wypadkach,
• zaburzenia układu wegetatywnego,
• i wiele innych,

Terapii czaszkowo-krzyżowej nie powinno wykonywać się przy:

• zapaleniu opon mózgowych w ostrym stanie,
• guzach występujących w czaszce,
• tętniakach,
• udarze mózgu w początkowej fazie,
• wodogłowiu bezkomorowym,
• wysokiej temperaturze,
• świeżych urazach ortopedycznych do 48 godzin,
• niewygojonych ranach czaszki,
• ostrych stanach zapalnych np. stawów,
• chorobach psychicznych (schizofrenia, psychoza maniakalno-depresyjna).

Napięcia występujące w ciele są bardzo często związane z traumami (np. porodowymi, pobiciami, nadużywaniem seksualnym), wypadkami(komunikacyjne, upadki), urazami, depresją. Te bardzo silne emocjonalnie wydarzenia zagęszczają strukturę napięcia. Następuje tzw. zamrożenie lub zawieszenie. To sprawia, że powięź, która przechowuje ich „pamięć”, skleja się i zbija. Dlatego tak ważne jest, aby delikatnym dotykiem usprawnić przepływ płynów niezbędnych do uwolnienia napięć, rozładować ten „ładunek” i nie przenosić go w inne obszary ciała. Terapia czaszkowo-krzyżowa jest zatem także bardzo bezpieczną pracą z emocjami i traumami, wykonywaną za pośrednictwem ciała. Tym obszarem zajmuje się głównie uwolnienie somatoemocjonalne(SER)